Մերձավոր արևելք
Մերձավոր արևելքը ,որ հիմա իրաքն է շատ առասպելներ և լեգետներ ուներ ,այնտեղ զարգացել են շումերները,Բաբելոնյան և ասորական քաղաքակրթությունները։Այդ տառածքը Միջագետք է կոչվում որովհետև գտնվում է եփրատ և Տիգրիս գետերի միջև ,նաև կոչվում է Մեսոպոտամիա ,որու պատմությունը 5000տարվա է։Գիտնականները պեղումներ կատարեցին և գտան հին սեպագիր գրեր, որոնք թվագրվում են մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակով։Այդ գրերում մի կարևոր պատմություն է՝ “Գիլգամեշի էպոսը”։ Այն շատ հին է և մեզ ասում է՝ ինչպիսին էին հին ժողովուրդների հավատալիքները։Հին լեգենդներում պատմվում է, թե ինչպես ստեղծվեց աշխարհը։ Սկզբում Նամմի կյանքի աստվածուհին ստեղծեց կյանքը, ապա նրա մարմնում ծնվեցին առաջին աստվածները՝ երկինք ու երկիր,որ ամուսիններ դարձան և ծնունդ տվին էնլիլին հոտո ունեցան ուրիշ զավակներ ,Էնկինը որ շատ իմաստուն էր և Էնլիլի խորհրդականը զբաղվոց երկրի կառուցմամբ,բավական ետքԱստվածները ստեղծեցին նաև մարդկանց՝ կավից, բայց երբ մարդիկ սկսեցին մոռանալ, որ իրենց ստեղծել են աստվածները, նրանց պատժեցին՝ ուղարկելով ջրհեղեղ։Միակ փրկվածը, Ուտնապիշտիմըև իր ընտանիքն են և անասունները որ և յոթ օր ետք ցամաք դուրս եկան և առաջին գործը եղավ ոչխար մոռթելը և նա աստվածների կողմից ստացավ անմահություն։Այս լեգենդները մեզ պատմում են, թե ինչպես էին հին մարդիկ պատկերացնում աշխարհը, աստվածներին ու մարդկային կյանքը։
Բաբելոն
Մ.թ.ա. 19-6-րդ դարերում Միջագետքում ստեղծվեց նոր թագավորություն՝ Բաբելոնյան թագավորությունը։
Բաբելոնացիները հավատում էին նույն աստվածներին և ունենում էին նույն լեգենդները, ինչ իրենց նախնիները՝ շումերները և աքքադացիները։
Բաբելոնացիները հայտնի էին մի մոլի կառուցման համար՝ “Բաբելոնյան աշտարակը”, որը կառուցվել էր երկնքին հասնելու համար, որպեսզի տեսնեին՝ արդյոք աստվածները գոյություն ունեն։
Աստվածները զայրացած են, որ մարդիկ փորձում են հասնել երկինք, ու իրենց աշտարակը կործանեցին, իսկ որպես պատիժ՝ խառնեցին մարդկանց լեզուները՝ առաջացնելով լեզվաբառարանային խառնաշփոթ։
Այս պատմությունը բացատրում է, թե ինչպես ծնվեց լեզուների բազմությունը՝ հայտնի որպես “Բաբելոնյան աշտարակ” լեգենդը։
Գիտնականներն այժմ վիճում են, թե արդյոք իրականում եղե՞լ է բաբելոնյան աշտարակը, թե ոչ։
Պատմությունը նաև ասում է, որ աստվածները բաժանել են երկինքը և երկրը՝ ուժեղ աստվածների օգնությամբ։
Հետո՝ պատմության մեջ նշվում է, թե ինչպես Գիլգամեշը, Ուռուկ քաղաքի արքան, սկսում է իր գերտերությունները հաղթահարելու մենամարտերը։
Գիլգամեշը դիմեց և հաղթեց Էնկիդուին, կավից ստեղծված արարածին՝ նույնքան ուժեղ, որքան ինքը։ Նրանք միասին սկսեցին կատարում մի շարք սխրանքներ։
Առաջին խնդիրներից մեկը Խումբաբա էր՝ մարդակեր հսկա, ում նրանք հաղթեցին, և բացեցին մրգատու անտառը։
Դրանից հետո, Իշտար աստվածուհին բարկացավ, երբ Գիլգամեշը մերժեց նրա սիրային առաջարկը։ Նա ուղարկեց երկնային ցուլը, բայց Գիլգամեշը հաղթեց նաև նրան։
Այդ ամենից հետո աստվածները որոշեցին, որ Գիլգամեշը պետք է մահանա, և ուղարկեցին մահը Էնկիդուի միջոցով։
Գիլգամեշը, վշտացած ընկերոջ մահվամբ, որոշեց որոնել Անմահության ծաղիկը, որ տալիս է անմահություն։
Գիլգամեշը գտավ ծաղիկը, բայց օձը գողաց այն և դարձավ երիտասարդ՝ վերականգնելով իր կյանքը։
Վերջում Գիլգամեշը հասկացավ, որ իսկապես անմահությունը մարդու ուժերի սահմաններում չէ, և որ պետք է ապրել այն ժառանգությամբ, որը թողնում ենք մարդկանց հիշողություններում։